Zastanawiam się czasami nad sensem działań jakie codziennie podejmujemy. Czy powoduje nami tylko prymitywna potrzeba utrzymania się przy życiu, czy może jest coś więcej? Sądzę że każdy musi sam odkryć swoje powołanie, drogę po której ma kroczyć. Tak aby odkryć to "coś" więcej, sens i znaczenie swojego życia.
Obserwując ludzi często można mieć wrażenie, że całkiem zatracili sens swojego życia, nie znają go i popadają albo w automatyzm albo w depresję i przygnębienie. W marazm z którego jest się później bardzo trudno wyrwać.
Nie chcę być jednym z tych bezimiennych ludzi, których życie pogrążone jest w smutku i bezcelowości. Wierze jednak w nich i wiem że pewnego dnia egzystencji swoich dusz przebudzą się do wypełniania swoich misji. Tak odnaleziony cel będzie pieśnią ich dusz, który będzie dla nich natchnieniem każdego dnia, w każdej chwili ich istnienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz